Acır gibi bakma göz
altlarımdaki çukurlara
Bak!
dağınık saçlarımı toplamaya bile,
yetmiyor mecalim.
Ahh bu beni benden alan melalim,
Ecirmiş gibi
uykusuz bıraktığım gözlerim(den)
Bilirim, hesap soracak Yaradan.

Yontulmamış bir hayatın kucağındandüştüm
sevda aranan avuçlara.
Uzağıma gidenlerin
dönüşünü anlatmamı bekleme.
Öyle bakıp durma, dudak kıvrımlarımdan
dökülecek yorgun cümlelere.
Münafık duygulara gebe kalmış
hislerimede sor/ma yitip giden yıllarımı
İmrenme hayatımın baharında olduğuma,
Ben bütün sevdiklerimi
ellerimle gömdüm toprağa.

B’aktığım bütün suretlerin gizinde;
İhanet sarmalı.
Masumiyetimi deşer kanlı tırnakları.
S’özlerinden akan zehir!
Tenimde çiçeklenen yaralı
umutlarımdan koparırlar baharımı.
Bu yüzden budadım,
Dosta Aşka uzanan kolları mı.
Cinayetler işlendiği
bu kadar bariz iken
Ruhumun çıkmaz sokaklarında;
Sana sevdadan bahsetmemi bekleme Yüsra.

Öyle acıyor ki düşlerim.
İnan bana, yüreğimin kanıyla
yazıyorum şimdi sana.
Ne kadar anlarsın beni bilmem ama,
Az önce ellerimden külleri savruldu;
bitimsiz sandığım bir aşk’ın öyküsü.
Senaryosuz hayallere ağıtlar beliyorum
Eriyorum Yüsra,
Ölüyorum!
Hala çok seviyorum Yüsra.


Yüreği Sürgün// Kevser Baysal
Köln