Bile bile bir gün vuracağını
Namlunun ucunda bekledim seni
Biliyordum pusu kuracağını
Zırh-ı al giyerek akladım seni

Sütten düşme ak kaşık değildin ki
Harcadın beni, aşık değildin ki
Zul’dün ömrüme, maşuk değildin ki
Zehr-i gül diyerek kokladım seni

Aşılmazdı yollar, sen mübah dedin
Olan bana oldu, hiç ah etmedim
Yolumu çıkmaza sen sürükledin
Günaha yürürken sakladım seni
/Öfkende büyürken yokladım seni/
/Aşkınla çürürken hakladım seni/


Madem ki sevmedin, nasıl dayandın
Masken ardında, kaç renge boyandın
Kahrım çok az gibi, derde koyandın
Hainliğe rağmen, pakladım seni.

Yıktın ya ömrümün liyakatını
Yoluma gülleri sersen ne fayda
Bitirdin benimle mülakatını
Soluma gülleri dersen ne fayda

Beni sana dost değil, düşman ettin
Ruhumu çok yordun, sıtkım sıyrıldı
Onca sevdiğime bin pişman ettin
Can bildiğim canım, dosttan ayrıldı.

Kevser Baysal
Köln