Şiirini ve hüznünü suya yazanlardanım ben
Aslı bende kalsın diye
Kimseler okumasın diye bildiklerimi..
İnsan çabuk kirlenir çünkü
Çünkü çabuk eğrilir çizgi...

Müstehzi duruşum
Adamdan saymadığımdan nefsimi
Bilmeyen kibirden sanır..
Oysa ne Babilin asma bahçelerinde düşüm
Ne saklı bir gülüşüm var mahzenimde
Künyem yalnız toprak ve su...

Göğsümde oynaşan karabasan
Esrik bir dünyaya dair
Ağusu damağımda
Kekre bir sancı soğurur neşemi
Gökkuşağı taşıyanlar ceplerinde
Mütebessim bir lütufla
Beyaza bulayınca zifiri düşlerini
Hıncımı ateşe tutarım ben
Bilmeyen tufan sanır çığlığımı..

Solum sevinç ahrazı
Ruhumda kor yanığı ilmek
Ölü kuşlar uğurlarım kaf dağının ardına
Düşünce aklıma birde İbrahim
Safım belli
Bir serçeyim gagasında damla
Yüreğinde okyanus gezdiren...

Müstehzi duruşum
Adamdan saymadığımdan nefsimi
Bilmeyen kibirden sanır
Oysa,bir tutam tuzla çıktım ben bu yola
Sırtımda ritimsizliğiyle yaşamın
Heybemde fazladan hurma taşımadım hiç
Su ve ateş yoğruldu genzimin tıkacında
Yalın bir besmeleyle
Haytalığımda dünya...HAKAN GARİP(EDEBİYAT DERGİSİ ’ACEMİ’ŞUBAT-MART)