4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1056
Okunma

YETİŞ GEÇ OLMADAN
Ben o gün umutlara vermiştim kendimi
ben’ ki kenarlara bırakmıştım kederimi
gel ıssız sokaklarda kanayan yüreğime
’yetiş geç olmadan’ yüreğim donmadan...
Haykırsam buradan belki duyar sesimi
o kanlı şehirde kaybetmeden benliğimi
gel kan akan sokakta ıslanan gözlerimi
sil artık sel olmadan damar patlamadan...
Sustur beynimde’ ki tutsak hücrelerimi
ben aldım acıdan yeteri kadar dersimi
gel götür zayıf düşen yorgun bedenimi
yetiş tut elimi can bedenden çıkmadan...
Bak ben mazilerde bıraktım geçmişimi
ben’ ki sana feda etmişim atan kalbimi
gel korkmadan yabana atma sevgimizi
’yetiş geç olmadan’ ecel gelip almadan...
Seyhan Kılıç
İzmir, 19.11.2014
5.0
100% (6)