Kalbim b/AŞKA acılar mabedi,
Tut ki,
Annen ölsün,
Ve sen daha en çocuk çağındasın,
Cama doğru bağırıyorsun mesela,
Ya topumu attır,
Yahut ekmek üstü salça siparişi.
Sonra,
Tut ki,
Annen yok artık,
Seveceğin bir kadın yok,
Yokluklar baş ucu kitabındır.
Ekmek yok,
Salça yok,

Kamburu çıkar hayatın,
Cehennemin başında yakarsın sigaranı,
“Bir duman çekerim,
Kendini öldüresiye”
Arif mizacında,
Ölmezsin,
Şiirler büyütürsün,
Gamı boyundan büyük,
Bir vitrin camında pazarlanır ömrün,
Alıcısı çaresiz bir üveyik.
İntihar ayetleri okuyup yüzüne üflüyor.
Vecd ile ağlar gökyüzü,
Bir seccade ararsın varmaya,
Waw haline girersin iki büklüm,
Şedden kaçar senden.

Tut ki,
Bir sevgilin olur,
Bir aşk;
Mevzu bahis değilken,
Kapını yumruklar.
İşveli acılar yanında,
Öpersin onu,
Gözlerinden,
En olmayacak yerlerinden,
Anneni doğurmasını istersin,
Kendi rahminden.
Rahmi bereketli vatan toprağı,
Milli hükümet sözleşmelerinde.
Maddenin en katı halindesin,
Kas katı,
Kilitlenir parmakların,
Bir sigarayı taşımaktan aciz.




Bir uykuya dalarsın,
Sen gözlerini kapatırsın,
O rüyanı görür,
Sen hayra yorarsın.



Nöbetçi_Piyanist