Her yara iyileşmez boşa yorma kendini
Hey boş boş demeç veren bize sorma kendini.



Al teni serilirken ufuklara inceden
Ay,yıldız yaslanıyor göğsüne yavaş yavaş
Bir ağıt yayılıyor gönlüme derince den
Hala peşinde düşman ne bitmez oldu savaş
Dalgalan semalarda kurban olurum sana
El uzatan elleri kırmak nasiptir bana.



Atamdan bize kalan en nadide esere
Tüyü bitmemiş gençler Cumhuriyet bekçisi
Nasıl yazsam olanı nasıl döksem nesire
Şimdi olmuş hükümet eskinin dayakcısı
Yasaklanmış andımız Türk olmak kusur olmuş
Bunu bilen bizlerin yüreği acı dolmuş.



Başa türban dolanmış bacaklar dersen fora
Bir ton makyaj sürülmüş amaç erkek tavlasın
Nasıl düşmez bu yürek ah nasıl dönüyor kora
Hangi sırtlan dağlarda böyle avı avlasın
Din kisvesi altında fetva vermiş baştaki
Başı açık çocuğa örtü sermiş baştaki..



Göz koymuş gavur dölü bölecek bu vatanı
Satın almış masada kaybettiği toprağı
Üstelik ’’sayın’’ yapmış yurdu kana katanı
Gencecik şehitlerin titriyor bak yaprağı
Marşlarla yolcu ettik daha dün fidanları
Ne çabuk adam ettik vatanı satanları.



Yakında meclise de girer bebek katili
Etrafta yalakalar el pençe divan durur
Sen sarayında otur göstermelik batılı
Zannetme akan kanlar düşen toprakta kurur
Ne bayraktan geçeriz ne Ata mirasından
Eğer gücün yeterse vazgeçir yarasından.



Ayvazım DENİZ