“Boğazım düğümlü, bedenim viran
Onmaz yaraymışsın, yüreği saran
Sevinsin sevdamı, solumdan alan
Gönlüne taş saran, bir benim sanki…”


Sipariş sevgiye sanki gizli bir tezgah kurulmuş
Sanırsınız ki o yürek, bu yürek için icat olunmuş
Karar verilmiş üç beş tanıdık aşkın önüne set olmuş
Onlara göre meğer sevmeden de sevgi olurmuş…

Sabrın sonu selamettir deyip seven hep beklermiş
Pişmanlık gökten yağmur yerine yangın bile serpermiş
O üç beş tanıdık sonun da aşksız bir aşk ezber etmiş
Ve oy birliği edip, sevgisiz de pişer bu yemek demiş…

Yaralı olsam da, yok mu böyle başka yaralı yaşayan
Niye yalnız ben oluyorum hep bu aşka mecbur olan
Sevilen çok rahat, sevdiğine ayırmazken bir vicdan
Niye yalnız ben oluyorum gönlüne hep taş basan ?...

Gönülden başka gönüllere sen akıp dururken
Boşuna bir boş sadakat bekleme sakın sen benden
Hep ben mi olacağım sana şartsız itaat eden
Oysa ben ne kadar çok rahatım bak vicdanen,
Sen de rahat olacak mısın acaba o “Kıl köprüden” geçerken…

TEBRİKLER YÜREKTEN !!!....