SEVENLER KAVUŞMUYOR
YÜREKLER KAVUŞSA DA

Siyim siyim akan ne?
Gözlerimin içinden.
Buharlaştı gözyaşım,
Kalbimin ateşinden.

Aaa! Arif abi,
Yangın mı var içinde?
Yanlış mı görüyorum?
Ağzındaki duman ne?

Sen hiç yanlış görür müsün?
Benim canım kardeşim,
Çoktan vardır içimde,
Öyle korkunç bir yangın.
Ateşsiz duman çıkmaz,
Aşkı kolay mı sandın?

Bir umut içimizde,
Alev alev yanıyor.
Dışarıdan görenler,
Hep yangın var sanıyor.

O yangın aşkımızın,
En son kalan külleri.
Soğuktan kurtarıyor,
Çaresiz gönülleri.

Bu yangının külleri,
Sonsuzluğa uçacak.
Ozanlar sevdiğine,
O zaman kavuşacak.

Söyleyin kim kavuşmuş?
Sevdiğine dünyada.
Sevenler kavuşmuyor,
Yürekler kavuşsa da.

Arif GÖLGE
(Ankara, 10 Kasım 1984)

(Not: Bu şiir, 26/06/2001 tarihinde, Mersin 2. Noterliğinin 13672 yevmiye no.su ile yazarı adına tescil edilmiştir.)