0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
896
Okunma
Bak burası benim şehrim diyebilmekti .
Ona cennetten bir bahçe gösterir gibi,
Kendi dünyasına bir davetti, sevmek ...
Ellerinden tutup benimle yaşa bu şehirde,
Gözlerine bakıp benimle öl bu şehirde,
Başka etme ihsan diyebilmekti sevmek.
Bir kadın güçlü bir şehir arar çünkü;
Bir erkeğin sıcak kollarında, bakışlarında.
Belki de bu yüzdendi yalnızlığımız.
Bizim şehrimiz bir kelebeğin kanatları gibi,
Bir örümceğin ağı gibiydi, kırılgan...
Ve bir kelebeğin ömrü gibiydi.
Belki de bu yüzdendi yalnızlığımız.
Biz kendi ağlarımızı kendimiz ördük.
Bir mapus gibiydi bizim şehrimiz.
Yalnızlıktı cezamız, sessizlikti aşımız
Ve aslında ölümdü bizim azadımız.
