Hey gidi günler...

Düğüm, düğüm bir sessizlik
Duygular tenhalaşmış

Sonra not defterime baktım
Hangi şiirde unutmuştum gözlerini
Buram buram hasret zira özlemişim...

Bugün de akşam oldu diyor zaman.

Hey gidi günler...

Ağaçları izledim sabahın ilk ışıklarında
Çıplak bir libas nemli bir ten
Ve
Çiğ düşmüş dallarında yalnızlık okunuyor
Ne çok bana benziyor bu sabah ağaçlar

Ah benim garip gönlüm
Hiç bu kadar ihtiyar hissetmedim dünden önce
Yarınlarım muallak
Müsemma gülüşlerim vardı oysa ki;

Bilmem ki sende anar mısın beni?
Solan bir güle bakarken düşler misin gamzeler-imi
Islak hayaller kurar mısın göz pencerelerinde
Hüzün bulutları sarar mı çehreni
Belli belirsiz simamı çizer misin?
Küf kokulu bir anının engelli duvarlarına

Hey gidi günler...

Nasılda umarsızca akıyorsun ummana
Teslim ettim tüm hicranları-mı mayaladığım umutlara
Yüreğimde ince bir sızı
Efkâr diye akıyor sadece bu

Ey hüzzam besteli şarkılarım
Al git ahlarımı şu çocuk yanımın masum rüyalarına
Şafağın ilk ışıklarıyla mavi sabahlar uyansın
Ruhumda sadece geceden peydahlanmış duygu seli

Hey gidi günler...

Sana anlatamam koşulsuz sevgimi
Bir ikindi mevsimi tozuyor
Melâl bakışların şiirimde
Sevgim acıyor zemheri birikmiş avuçlarımda
Kurudum dedim;
Kurak dudaklarımda taşıdığım masallar ütopik

Hangi deme dokunsam ay karası gözlerim sonsuza akıyor
Dediler ki sevene sorgu yoktur
Duydunuz mu?

Bir düetin kasımpatı kokulu nefesiyle sardım yaralarımı
Toprak ısıttı kısılmış sesimi sevgi buğulu
Bir başka buuddu mezhebimi yitirdiğim gün
Şad ol ey yüreğim
Semalara İlahi bir göçüş yükledim
Masumiyet lâl oldu bu gün

Hey gidi günler...

Nuray AYHAN...