Dağ esintisi
Ilık mevsimlerin rüzgarı
yüreğimi yüreğine bulaştırdın; bir Eylül sabahı
mahur bir hüzün hali

usulca sokuldun,hiç bir iz bırakmadan.
üşümüş ellerini bıraktın; yürek sıcaklığıma.
yüreğim eylüldü
yüreğim sancılı bir güzdü
yüreğim yüreğinde ısındı

iş edindim seni sevmeyi
gelirim demedin ki sen;

b e k l e d e..

yaram yarana denk geldiği için mi sevdim seni..

belki
hüznümün suçlusu sonbahardı,

belki
içimdeki sitem
senli bir ah/kardı

belki senli yanım
derinleşen kışa meyilli bir bahardı

gözlerim kaç zamandır uyku bekler
kaç zamandır
ellerim ellerinin sıcak iklimine hasret
kanadı kırık yüreğimin.
yürek yorgun,can kırık,
ten dargın..

s ö y l e s e n e !..
yürek terazin eksik mi tarttı sevdamı
yoksa bana dair düşüncen
unuttu mu her anı

oysa;

yaşanacak sevdaları bu yürekte soğuttuk
nice acıları
beraberce avuttuk
bu yürekte ki; sensiz bir ’ben’ var.
bu yürekte ki; hüzne karışmış umutlar var.
yokluğun boğazımda kalan haram lokma gibi..
yutasım yok, yutulası yok..

oysa ben
sensizliğin sessiz kıyısında beklemeyi,
her gün biraz daha ezberlerken
susmalarım sana
kibir ve inat...
abu hayata susamış gülüşlüm
aşk sevende gizliymiş
sevda sesinde..
sesine ihtiyaç duyduğum saatteyim
yüreğin varsa gel.
gel ki
ruhum ölmesin..

susma...
söyle bana
kim çaldı içimizdeki hayalleri
sahi biz kimdik?