1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1201
Okunma
Çek kirli ellerini rüyalarımdan!
İstemem beyhûde kalan gecelerime gelmeni.
İçimi kanatan tebessümler etmeyi bırak artık.
Şikayetçi değilim, zamandan.
Ne yaptıysam sevdamdan,
Ne gördüysem kendimden.
Git!
Gelme artık.
Yanımda değilsin,
Kokun yok artık bu şehrin karanlık sokaklarında.
Sessizliğime ağlar bu şehir.
Karanlığa bürünmüş,
Matem çığlıklarını işitir, kebuterler.
Her biri bir yana koşuşturuyor, bu şehirde.
Sen,
Yanım yöremdin.
Eksilmeyen yanımdın.
İçimdeki sönmeyen, kıvılcımdın.
Geceye üşüşen karanlığımın nuru idin
Cennet bahçemdeki Tûbâ ağacım idin.
Şimdi ise;
Olmayan yanımsın,
Yarım kalan hikayemsin.
Elleri kanlı celladımsın.
Candan, can alan Azrail’imsin.
İbrahim Halil ÖZLÜ
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz