0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
716
Okunma
Gökte ay,
Yerde zifiri karanlık.
Her adımda bir çukur bırakırım geride.
Sağımda,
Solumda,
Açılıp kapanan gözler var.
Tanımam etmem.
Ateşimsi gözlerin sahiplerini.
Seslenirim...
Sesime cevap gelmez.
Kendi sesimi duyarım,
Karanlığın ülkesinde.
Yürürüm...
Elimde meşale,
Yolumu kaybetmekten korkarak.
Bir an tenim üşür.
İstemsizce
Süzülür,
Yaşlar gözlerimden.
Ve bir korku dolar:
Yüreğime.
"Esme RÜZGÂR..!"
Sönerse meşalem,
Kaybolurum
Karanlığın içinde.
Daha da kötüsü
Ne biliyor musun?
İzimi dahi bulamazsın!
Peşimdeki ateşimsi gözlerden.
5.0
100% (4)
