vazgeçmezdik sevdamızdan
-kalbimizi yokuş yukarı sürmeseydiler-

...


söylesene Lucien
bir ayrılık blr kalbi kaç kez yoklar?



ben söyleyeyim
"acın her çalındıkça"
neyi ve kimi sana benzetirsem mesela/
ne kadar çoksun bu gece
yıldızlar şatafatlı
ay küstah
kendini beğenmiş bir yalnızlık gözlerimdeki
bakma sitemlerime
yan etkileri olan bir sevmektin
çok doğal kalbimin şüpheyle bulanması


bazı kaleler içten de fethedilmez -ağırdır taşı-
sil artık yüzündeki eprimiş gülümsemeyi



saatlerin sesini kısıp
yüreğimln atışlarını ateşe vermeliylm tam şuracıkta
uyandırır glbl bir şehri ölüm uykusundan
megafonlar dolusu güneş serpmeliyim yüzü ıslak ve sağır gecelere
ve penceresi kuzeye bakan evlere
esmer çocuklar öpmeliyim sonra
avuçlarından ve bahtlarından
sarışın teselillerle

kazaklar örmeliyim doğacak kederlerine
ve karıncalara kırıntı şatoları
süt banyoları kedilere
sahici köpeklere kemikten kulübeler
özenti itlere banknotlardan malikaneler
kızılcık şerbetleri dağıtmalıyım kana susayanlara
sönsün hararetli cln/ayetleri



gelme bir daha Lucien
aklımın yaşama kelebek kozalarıyla tutunduğu odalarına
çekme gözlerimin tüllerini
kirpiklerimi tutuşturma
hala sönmemiş bir kibrit gibisin
dumanı tüten sigara
hala sevdam-sevdiğim- bak işte bitmemişsin


sırtımda iki kanlı çukur varsın dursun baba
sen yeter ki gel
yalnızca ağırlık yapıyor şimdi
bu kopuk kanatlar
hem kimse bana -melek demesin-
sevmesin kimse beni
önceden tecrübemdlr ilk önce
-sevildiklerim terk etti-




canım çıkıp demir balkonuna
bağıra bağıra Neyzen’den şiir okumak istiyor
hem de
-gelmişine geçmişine-

biz
bakışıp bakışıp aşık oluruz Galatayla
ben onun duruşuna taş kalbine - o benim gözümün yaşına yufka yüreğime

kimse kimseyi yargılamasın
anlık küçücük mutlulukları sığınak yapmışız
itiraf edelim öyle mutsuzuz ki
ve - öyle masum öyle suçlu-


ille cana kast mı gerek
ruh öldürürsün
duygu öldürürsün
sevgi öldürürsün
-azmettirlrler-
sağımız solumuz tetikçi


vuran vurana
kıran kırana
lanetler olsun
kardeşi kardeşle düşman edene
evladı anayla ayrı kılana!


bir yerlerde çocuklar ölürken
ben nasıl aşktan bahsederim lucien
dilim utanır
kalbim utanır
şiir utanır


bu gece bütün şiirlerim elele tutuşmuş kalbimin tepeslnde üşüyen sabiler gibi
Rabbim ne olur biri sustursun rüzgarı
ve çocukları cennete kilitlesin


içimdeki hüznü artık şiirlere de dökemiyorum Lucien
sırtları kamburlaşacak diye harflerin...



soulmate