...



.gitmeseydin
kahve içerdik birbirimize nazır
gözlerim çikolata olurdu, fincanın kenarında
ellerim peçete/n
aşktan bahsetmezdik
biraz memleket meselelerinden
biraz fukara çocukluğumuzdan konuşurduk
zaten ben de utanıyorum bu aralar
seni sevdiğimi söylemeye





gitmeseydin
Kanlıca’da bir kafede yaslanırdık anılara
Jacgues Brel -ne me quitte pas- eski bir pikapta
başımı dayardım bensiz dünlerine
sen...yumardın kirpiklerini
inan sevgilim
-söylemezdim seni çok sevdiğimi-




kavga ederdik eğer gitmeseydin
büzerdim dudağımı, kaldırırdım çenemi, çekerdim ayağımı
sen yine eskisi gibi sadece gülümserdin
çiçekler çizerdim adının harflerine
mektuplar yazardım yağmaya müsait bulutlara
aşk düşerdi sonra
.....şehrin bir yerlerine
saklanırdım parkana- korkak küçük bir kız gibi-




ve gitmeseydin...
çocukluk albümünden başlardım seni sevmeye
minder olurdum dizlerine her maçta
çantanı taşırdım okula giderken
ütülerdim şımarıklıklarını -avuç içlerimdeki şefkatle -
... sonra yere döküp resimlerini
hani bırakır gibi kendimi
bir nehire

gitmeseydin aşk dört koldan akacaktı
-marmaraya-



de_soulmate