Bir şeyleri yitirmiş olduğu
duygusu birleştirir,
vakitleri tatsız
şekilde kullananları

nereye doğru devam ettiğini bilmeyenlerle
yaşamın ardından yas tutmak,

Aslında;
geçmişle geleceği
birbirinden ayıramayan,

ürkekliğin icadını işitmiş
zoraki tebessümlerin nemrutluğun da gizlidir.

zevkin dişleri arasında kalıp öğütülen
bu soğuk yaşam kavgası

acıların nöbetinde ayarlanmış hevesleri
harekete geçireceği zamanları kollamıştır
yüce yaratıcının himayesinde.

geçmişte kalan yaşantıların
bir bakıma
gelecek yaşantılara
pusu kurduğunu biliyorum.

eşitsizlikleri omuzlarımıza yükleyen hayat
acıları bize emzirdikçe
hangi tatlı zamanların
hafızalarda kaldığını hatırlarız ki biz

ilk kişinin elini sıkmış
kederli hallerin sahibi olmanın
hayatını simgelemekten.

zaman geçimsizliklerin yükünü
farklı gölgelere boşaltırken

gücenmiş dudaklarda büzülen
inatları kim kıracak,

sabırsızlıkları kötülüklerle doyurmadan
ve yabancı heyecanları aşılamadan.

içlenip durduğum bu isyansı çıkışlarıma
karşı koymadan gidecek yanlarımın zayıflığını
yıkacak karşı duruşlara ihtiyacım var

ölümlerin akıp gittiği bu bataklıkta
direnebilmek için, ayakta durabilmek için...

ağzını kanla çalkalamış
kurt sürülerinden
yeni bir hayatı dağıtmak

korkakların duasından
cesareti diriltmek gibidir

ve farkındayım damgasını
yediğim tarihe utanarak baktığımın,

ve bıraktığım kanlı ölümlerin çığlığını
hala kulaklarım da silemediğimin.

mümkün olacak mı
kimselere yaltaklanmadan
düzgün ve onurlu bir yaşamın
tahtına oturmak,

nefsin varlığından sıyrılmış
tertemiz bir ruhun bağışlanışıyla.

Şeytana kiralanmış akılların
haklarını savunmayan
bilge insanlar istiyorum ben

Tanrıya yüzünü çevirmiş,

ölümleri karnıma, beynime ve ruhuma
korkuyla saplamadan.

korkuyorum insanlığın damarı kesildiği için,