garip işte sana olan yolculuğum,
neresinde ineceğini bilmeyen
sahipsiz bir gölge gibiyim,

karanlıkları avlıyorum işte
bu vebalı topraklarda,

avunmaksa son çarem olmuş,
batılı hak kabında gizleyen
bu nemrutların ortasında.

anlayacağın ben,
dede korkut’un saydığı
o kahramanların heybetinden
hiç nasiplenmeden büyümüş
kadersiz bir oyuncuymuşum
daha dünyaya düşmeden
ekmeğimi bölüşmeden.

of ! anam offf...
hemde ne offf...

bak, bak şu halime
o küçücük bebeciğin şimdi
kurtlar sofrasında
yetimlerin rızkını kolluyor yaşamak için,
ve bu kara düzenle savaşabilmek için.


asaletse mıhlı tavanlara çivilenmiş
para babalarına satılan
kiralık bir yafta artık,

yazık ! orta yaşlarımın ağırlığın da
çözülüp gitti,
azgınlaşan heveslere kapılıp.

ah ! babam büyük babam ;

hangi hakikat deminde kalmış ki
doğru dürüst,
hepsi lafta kalmış lafta..

şimdi gelenin gidenin
sövüp saydığı adamım,
çaresizliğinde üşüyen.

parmaklarımın ucunda ise
gençlik zamanlarımda
bağrını yardığım toprağın
benimle olan kavgası var,

biliyorum o da benden alacaklı,

neyin günahlarını çekiyorum desem
cevap dilimde kendini haykırıyor,

ey ! budala sen değil misin
dibi delinmiş zaafiyetlerine
ziyafetler çeken,

sen değil misin ata sözünü çiğneyip
hırsına taç giydirerek kurşun sıkan.

bir de çıkıp benim ne suçum var
ne günahı var diyorsun
utan be boyundan posundan.

var ulan günahın da suçun var işte ;
nemrut’u padişah saymışsın
diriliğine kanıp.

offf... offff...

anasını satayım bu kavanoz dipli
keşmekeş dünyanın,

elimden gelse bir kaşık suda boğacağım.

kahırlarımın mektebinde okuttuğum
insanlığımın öcünü alıpta.

vay be, hadi ya dediği bir günü olmaz mı
bir insanın yahu, nedir bu bana duyulan öfkenin sebebi,

ne can yakar ne boş vaatlerin
sahibiymişim ben,

anladım ;

bizden geçti yani benden geçti
bu dünyaya kafa tutacak
adam vakitsiz gelecek
bir Tanrı selamına eyvallah diyecek
anı kolluyor, tesbihini çekip,

heeyytt var mı ; var mı ben gibi
kendiyle dostça hesaplaşıp
yanlışını içinde küllemiş beşer.

yok anam yok babam,
kimse dost değil şu kirini akıttığım dünya da ,

yani insan yok
İnsanın adı yok
bu insansızlığın cehenneminde...