gittin öyle mi?

her şeyi süpürüp yüreğinin dışına
hemen duvar dibinde kalan
son bir anı kırıntısını da faraşla toplayarak gittin
gözlerini devire devire
yüreğinde yeni ektiğin umuda sarılarak
acele adımlarla, tökezlemeden
büyümek adına gittin


gittin öyle mi?

"benden iyisine layıksın" demiştin giderken
kâhin miydin sevgili bunu nereden bildin?
gerçi her giden aynı tekerlemeyi söylemez mi kalanın yüreğine
öyle gitmez mi sandın.


dur demedim sana

hatta dişlerimi dudağıma batırıp
’git’ diye gülerek söyledim yüzüne
kendi kanımı damla damla içerken dudağımın kıyısından
defol demek geldi bir an içimden
yeterince hazıra kurulmuştun bu gönülde
yeterince hırpalamıştın her gidişinle
ve utanmasız, yüzün bir nebze kızarmadan
bumerang gibi dönüşlerinle



ani bir kararla ardından fırladığım
seninle ilk tanıştığımız sahil kenarındayım
gecenin şavkı yüzümü yalarken
içimde hırsımdan tepinen çocuğa
’sus’ diyorum usulca
sus ve otur dizimin dibine
artık ne tepinmek ne ağlamak döndürmez geriye
dönse de bu kez bekleyen yok zaten ardında.



çilingir sofrası kuruyorum
bir zamanlar sarmaş dolaş öpüştüğümüz kuytuya
iki bardak
iki çatal
ve Ay’ın ışığı kadar beyaz peynir tabakta
yolculuk öncesi hazırlığın son demidir
gözlerimden denize yansıyan çığlıklar zannetme ki acemidir



alışkındır gidenin ardından "şerefe" demeye.
ayrılığın tutuşan yangınına bir kadeh döküyorum
boğazımı kavurarak geçiyor ateş
dilimde paslı bir tat
gözlerim çakmak çakmak
"gitti işte ulan, rahatla" diyorum
"dur" demediğin için mutlu ol
artık rahat uyuyacak sol yanın.



yavaşça doğruluyorum yerimden
deniz beni çağırıyor fısıltısıyla
kulağıma yeni türküler söylüyor arkası yarınlarda
yavaşça suyun göğsüne yaslanıyorum
ıslağım
ıslaklığımdan utanmayacak kadar
bütün duygularım görünüyor ay ışığında
ne kadar da yalnızım bu koca dünyada.



bir martının çığlığı ile toparlanıyorum
saçımdan dökülen olmayacak düşlerimi
elimle sıvazlıyorum, akıp gidiyor içimden
dümdüz çıkıyorum sahile yalpalamadan
dağıttığım tüm duyguları topluyorum avucuma
yakamozların göbeğine fırlatıyorum
yaşamak buysa eğer diyorum
aşk bu kadar kolay gitmekse yürekten
ben ucuz dönmüşüm bu yalan sevdanın direğinden.



Ayvazım DENİZ