Gür bir sadâyla ancak sarsılır zalim blok
Us’a bunca uyku çok! Uyan, duysun arkadaş!
Sabrın da bir sonu var; artık çıktı yaydan ok
Kimseden korkumuz yok; duyan duysun arkadaş!

Düşmanım ta ezelden mazlumları ezene
Sözümüz bu milleti bölenlere, üzene
Demedik, diyemeyiz eller gibi "bize ne?"
Bu köhnemiş düzene uyan uysun arkadaş!

Ar perdesi yırtılmış, âyan olmuş onca giz
Hakikati görenler hesap sormaktan âciz
Müslümanım diyenler! Nasıl dersiniz ki siz?
"Devletin malı deniz! Soyan soysun arkadaş!"

Ser’de Âriflik olan anlar işin özünü
Azrail’i dost bilen esirgemez sözünü
Naçizâne gösterdik yolun eğri düzünü
Kalemimin gözünü, oyan oysun arkadaş!

Okyanustan bîhaber sığ sanar kıyısını
"İnsan bu!" bilmesi zor erdemli, iyisini
Sırtı pek çağırmasın, dostunu, dayısını
Sopanın sayısını sayan saysın arkadaş!

Kırkbir dava eriydik, hâin çıktı onumuz
Hayra alâmet değil bu gidişle sonumuz
Muhannete zimmetli bayramlık tek donumuz
"Dar" deyip vizyonumuz, giyen giysin arkadaş!

Cendere içindeyim; sanki dört yanım duvar
Haksızlık gördüğümde sessiz kalamam zinhar
Yaradan’ın yolunda emanet bir canım var
Ederi, deyip de dar, kıyan kıysın arkadaş!

Mecit AKTÜRK
Berlin, 20.09.2014