Bir göçmen kuş kondu
Şuracıkta

Pembe yapraklı ayva ağacından
Bir dal kopuverdi
Düştü ikiz dutun yanağından
Eğildim kanayan dizlerimle
Tutdum ki yürekte kırgınlıklar

İşte penceresi
İşte demir korkulukları köprünün
Gelmiyorki gidenler

Nicedir
Yollara bakmaktayız
Önce bizi toraga düşüren yok oldu
Sonra hayalleri elleri annemin

Yolunu kaybeden göçmen kuşlar gibi
Şırıl şırıl akan dereye inanmış gözler
Bir dost bağı ararken
Viran olmuş talan olmuş yürekler

Yapraklarıyla baharlarıyla
Bizi bu gemiden eden mevla
Karın kardas yokmuydu
Bunlardan başka

Bir göçmen kuşki
Ben dahil
Beş tomurcuk düştük yüzünden
Ne ayvasını gorduk baharın
Ne kıyamet
İşte arasındayız dostların
Yaşıyorsak
Gökyüzü var diye tepemizde
Şu damsız şu delik gökyüzü

Ne agaç tanır bizi ne yagmur
Şu dere şu yıkık ev arpadır arpa
Ölmeyelim diye

Biraz daha gülümsesin dostlar diye

Kardasımın yüreği yorgunluktan çatlasın diye

Beş arpa tanesi
İkisi ömrünüzden alacaklı
Biri yüreğinizden yapışacak
Diğerinin yüzüne hanginiz bakacak