yüreğimde sızıdır güneşlere açılan yüzün
vurgunum ellerinin değdiği rüzgarlara bile
kopardın gözlerimden umut ışıklarını
dön sevgilim dön
içerim yangın yeri
içerimde kanayan dağlar gibidir hüznünün eseri

bu yollar bu gök bu mavi
kelepçeler ellerimde
dilekler tuttum yanan kibrit çöplerinde
dön sevgilim dön fırtınalar kopar beynimde

kapatmış hüznün boranı tüm yolları
taşmış nehirler gibi acılar sel basmış yüzümde
bu toprak bu ağaç
bu körpe dallar gibi ellerimde
kırılan yürek tomurcuklanır mı sende
yüreğimin sızısı
göğsünde nefesimin sesidir
böyle gidilmez elbet böyle yekpare acıdan
kanaya kanaya dişlerim arasından gidilmez sevgilim
henüz ölmedik sevgilim

kırlangıçlar uçurdum rum ellerinden
ayva agağlarına ismini kazıdım
ıssız ve karanlıktı zaman

alnından kopan ışığındım hani
hani ellerinin suyu gözlerinin nuruydum
bir avuç kederdim ya sözlerinde
kıyamazdın hani
göğsünde nefesimdim

dön sevgilim
dön
henüz ölmedik daha