İşte yine sinemde, şeb-i hicran gecesi
Bu gecede yine yok şu gönlümün ecesi

Gaipten gelen bir ses, kızıl kıyamet! Diyor
Almadığım her nefes, beni harap ediyor

Ateş gözlü sevgili, yıldızlarda göründü
Kara gökler ışıdı, muhabbete büründü

"Bir perî-sûreti ki" el aman de ne fayda
Yıldızlardan koparak, sanki göründü ayda

Gam üstüne gam koyup, gök yüzünü kapladı
Aşk denen o bıçağı yüreğime sapladı

Örtün göğü üstüme, mavi bir yorgan gibi
Bu ayrılık us’um da, yağlı bir urgan gibi

Dudağımdan beyitler, titreyerek dökülür
Saklı kalan cümleler, birer birer sökülür
,
"İsmi Sübhan" biliyor, ortağıyım bülbülün
Garip garip yazarım, aşığıyım ben gülün

Seher vakti Hak derim, bülbül gibi aşığım
Bülbül garip ben garip, çile yüklü maşuğum

Bu sabah gün doğmasın, dünya dursun yerinde
Öldürdüm ben yarimi, ömrün son seferinde

"Ne sabahı göreyim" ne şafaklar dokunsun
Ezan vakti o yare, nice dua okunsun

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN