g e t i r d i k




umut bağlanan göklerden
geri gelmeli o sevdalar çağı
bir belalı acı, çekiyor damarlarımı


yeterince yaşandı yaşamın durakları
kentin uğultuları
yeterince kılıklara girdi
geri gelmeli kılıflarda saklı sevdalar


göğün içinde kaybolan gök
gecenin içinde kaybolan gece
görmüyoruz artık birbirimizi aynı ışıkta
adımlarımız daha derin ölüler arasında


lekesiz kanatlarıyla
bizi sislere salan kuşlar
gözlerimizi dikip toprağa
tohum arıyorduk ölmeyen sevdalardan


ipler kopmuş artık
ve taşa geçiyor gövdenin sıcaklığı
birlikte getirdik dönüşte
ölmeyen günün acısını




b i t i r d i k




bir düşe yuvarlanıyordu ruh
ben düşten uyanırken
bakıyorum göremiyordum
konuşmaya çalışan ağzıma konuşuyordum



kürekler vuruyordu
denizin yaldızında gün batarken
sarı kumların üstüne adını yazdık
ama tuzluydu sular


bir rüzgâr esti
ve silindi yazılar
işte öyle değiştirdik
ölümüne sildik sevdayı




y i t i r d i k




Nasıl bir ruh, yürek
masal gibi aşk ve tutku
yaşadık;
yanılmışız
değiştik, değiştirdik öyle yaşamayı


işte o zaman öldü sevdalar
işte o zaman biz





Ö L D Ü K


...