/İlk on sekiz adımda…/

Daha doğmadan beklenendin ve
En sevilenler içinde liste başıydın.

Gözünün perdesi açıldı.
Dilinin kilidi kırıldı.

Damla damla biriktirmeye başladın
Yüreğinde heyecanlarını, korkularını, aşklarını…
Bilmediğin deryalar taştı içinde
Sellere kapıldın…

Yaşamayı öğrendin
Açlığı, susuzluğu…
Senden evvel bulunmuş
Sana sunulmuş ne varsa
Kabul etin, çünkü…
Güvendin.

Sevilmeyi biliyordun
Sevmeyi keşfettin…
Adına aşk dedin
Arkadaş dedin
Eş dedin
Sevdin.


/Otuzuncu adımda…/

Daha doğmadan ruhuna biçilmişti…
Bazıları ruhuyla değil bedeniyle gelişti.

Çiçeklerle bezenmiş
Sevgi tacı çürüdüğünde, ağladı, üzüldü…
Sevmek ve sevilmek için değil
Sahip olmak, kanıtlanmak için
Tahtın, tacın peşine düştü.

Gözünde düşü kirlendi…
Düşlere düşüp nice düşler kirletti.
Dilinde sözü eksildi…
Eksik sözlerle, kalanını eksiltti.

Sevmek zordu…
Sevilmeyi umursamadı…
En çok vereni tüketip
Bencilliğini acılarıyla gizliyordu.
Kendi için bile yüreği kıpırdamıyordu.

Adına aşk dediği
Aynadaki suretiydi.

/Ellinci adımda…/

“Doğdum doğalı…” diyordu
Her sitemin başında.

Ne taç ne taht…
Bedensiz sevilmek istiyor.
Biraz huzur biraz şefkat yetecek…
Ölmek için iyi bir zaman diliyor.
Ve ille de memleket toprağı…
“Toprak çekiyor besbelli” diye, diye
Memleketini özlüyor…
Yani ölüyor.
Ölüyor.

Gözlerinde nem…
Maziye yağıyor gözyaşları.
Dilinde sitem…
Canını yakıyor yaşayamadıkları.

Sevmek sevilmek…
Sevilmek için sevmek gerek
Sevmek içinse yürek…
Sonunda biliyor.

/Yetmişinci adımda…/

Bekliyor.
Bekletiliyor.
…


İlk on sekiz adımda, büyürsün
Otuzuncu adımda, dönüşürsün
Ellinci adımda, çözülürsün
Yetmişinci adımda…
Dermanın kalırsa yürürsün.


AsabiŞirin
o4/o2/’o8