16
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1742
Okunma

Erittim avuçlarıma yüzümü…
Önce ağladı gözler
Dökerken kirpiğini düş bahçelerine.
Karanlığa aktı bakışları, zayıflayan ışığıyla…
Küle döndü dünyada renkler…
İzledi bu halimi sevinç içinde
Aklımdaki tüm gözler.
Bir telaş düştü dile
Kıvranıp durdu…
Israrlı birkaç kelime
Hâlâ ucunda duruyordu.
Çaresiz dilim, kor oldu ateşte
O gözlerin kulakları şimdi
Ürkek bir neşe içinde.
Erittim…
Erittim avuçlarıma yüzümü
Dün tükettikleri yaşanacak günümdü.
AsabiŞirin
o6/o5/’o8
İsyan toprağında
Son kır çiçeğiydi, çiğnendi.
5.0
100% (1)