İyi bak
Tükenmeye yüz tuttum
Unuttum heyecanlarımı
Gelişinle soluma sığmayan kalbi de hizaya çektim
Hazır kıta önümde senden sıyrılan düşler
Şimdi yaşıyorum kendimden arta kalanlarla öylesine



bi’lfiil işgal-deyim
Mutlak bir karar arifesinde

Solumda karın ağrısı
Koca bir boşluktan aşağı akıyor umutlarım



iyi bak ;

Kumlanmaya dönmüş ürkek bir aşkla ellerimde
Kapına yığılmış kör bir gece gibi
Kirli yeşil bir sır oluyorum camlarında tutunan


Duymadığın her acımın
Yol kenarına atılmış bir ceset gibi üstüne basıyorlar
Suyunu sıkıyorum akşam üstleri gün batımında denizlerin




Şimşekler çaktı mutedil dalgalı aklımın çıkışlarında
Bir kez daha kasten kanatarak sarhoş ettim yaralarımı
Bir kez daha

kestim aşkımı bileklerinden usulsüzce ...





İyi bak bana
Senden geri kalanıma


Mavinin ıslandığını seyret gözyaşı içmiş sarhoş gözlerimde
İçimde karıncalanan aşkının tara saçlarını
Oyala güzel vedalarla süsle şu zavallıyı hadi!



Bak ;

Senin dalıp gittiğin suda
Kendimi boğuyorum sorgulamadan
Senin iç çektiğin her şarkının üstünde uçukluyor
Sensizliğimin s/Esleri


Uykunun mermisi yok sıkayım gözlerime
Ve baygın duygularım evladiyelik haliyle
Buhurlar içinde bir ayrılık sabahında
Sancımı giyindim bugün ondan bu baş kaldırışım



Beynimin içinde ayak sesleri
ki hiçbirini tanımıyor kulağım
İnzivaya çekilmiş bu hikayede
Tek kurbanıyım bu aşkın



Bendeki Senin selamı olsun sana
Sendeki bana


İyi bak ...