ne zaman seni düşünsem, ellerinde bagetler
askeri bando takımı geçerdi bir üst sokaktan
nedeni belirsiz olaylar cereyan ederdi bir alt sokakta
iyi giyimli amcalar üzümlü kek fırlatırdı
aynı kürsüden
ben keki kakaolu severdim o yıllar
çayı limonlu
omuzuna bir beden büyük apoletlerin olmasa hoştun aslında
şehre gökten zembil inse senden bilirdim
sen bilmezdin
seni her güldürmek istediğimde
ağlamaktan geldiğimi

bana ne
önlemi alınmadan depreme yakalanmış ev gibi kırık döküksen bugün
banane içinde intihara meyilli gelincikler büyüyorsa
her üç satte bir
susuyorsam
vaktiyle çok konuştuğum içindir belki
belki uğruna astığım hayallerime kulak asmadığın içindir
neyse ne
artık kayıtsızım ruhuma akın eden tüm çekiciliğine karşı
hatırına yediğim çiğ tavukların sayısı
kalbinin iç açılarının toplamına eşit mi eşitti
gıcıklığına diredin ütüsüz paçaya girmemiş ayağını
neymiş efendim
ayıkken asla ağlayamazmış babalar
içkiye verecek paranda yoktur şimdi senin
git bari uyurken ağla