aramızda nasıl bir adsızlıktı bilsen
sen ve diğer tüm adlar karşısındayken
bu yok halimin...
ve adımı kimseye sormaya fırsatım yokken
adını öğrenmekmiş aşk
herkesin ve her şeyin aynılaştığı o andan...

ya ben herkesleşeceğim diye seslendim
ya sen benleşeceksin demedim ama
zamana hükmünü tesadüfler geçirsin istedim
adınsa tesadüflere kalmayacak denli uzun
adını kimseye söylemeyeceğim...

aramızdakinin adı adsızlıktı dediğimde
zamana nezaket icabı adına inanmadım dedin ya
inanmadığın kadar güldüm önce çünkü adsızdım
sonra bula bula koca ömür boyu bir ad buldum
o da gidişine ,ona da güldüm
çünkü adsızdın...

aşk birbirine kimsenin bilmediği adlar koymakmış
desem ki üstad aşk hiçbir ada benzememenin adıymış
ve akşam dağları kavuşur da birbirlerinin adlarına
bulduğun ad benzemezse hiçbir ada yani
bulduğun ad da sana bir ad bulur da
senin ona bulduğun ada benzemeyen
işte onun adı...

denizin içi sararır ağacın keyfi tozlanır
kayalar rüzgarda susar toprak taşımaz adımlarımı
adı yorgun bir mevsime döner şarkılarla ağlamak
kaçırılmış yalnızlıklar ertesi adsız bir bahçede
büyüsü bozulmuş bir uzaklığın da ötesinde ıpıssız
adımın son anlarına yetmezse soluğum
adını şöyle bir fısıldayacağım zamana...

adsız yönlerde ırgalandık anısız ölümlere doğru
kendi sesimizi bile duymak istemedik o adsızlıkta
aşkıysa ne duyduk ne gördük ne de bildik
yalnızlık dürüstlüğümüze az geldi
ayrılıklar azıttık tanımsız iklimlerde
aşka aşk demişler bir kere üstad
ya düşer de kaybolur
bırakılıp unutulursa ya bir dönemeçte
biz bu oyunda yokuz diyerek
kaybettirdik izimizi
adsız bu yolculukta...

bizim rüyalarımızın adları vardır
öylesine yürüdüğümüz yolların o anki en gölgeli yerlerinin adı
bizim pencereden baktığımız her bakışımızın ayrı bir adı vardır
bizim için
herhangi bir ürpertiyle
göz ucuyla taradığımız herhangi bir kapının ardının adı
sabaha karşılarımızın huzursuzluğa doğruluğunun adı
bizim için
en sevdiğimiz kentin
en sevdiğimiz pazar gününü özlemenin
annelerimizin saç tellerine tutunup
gün ışığına gülümseyişimizin öğlen sonu serinliğinin adı
bizim için
güz yağmurlarına sığınan adsız yabancılıkların adı vardır
bizim için
intihar notlarından akıllarda kalan en yalın sözcüklerin adı
kafamızı şöyle bir çevirip de gözümüze takılan kuşların kanat çırpışlarının
sinema çıkışlarından sonraki çocuksuluğu tortulu hüzünlerin adı vardır
bizim için adı olan hiçbir şeyin adı yoktur
adımız adsızlık
aşk ve ölüm bilmeyiz...
ve:
ve’si
ve...
kesinlikle’den beri
sanırım’dan öte...

yüreği olan yaşar
bedeni olan çürür
adı olan yok olur...

not:yalnızlık ve aşk doğuştan gelir...




kağan işçen...