Hadi güzel insan sımsıkı sarıl hayata
At içindeki kederleri bir kenara
Özgür bırak duygularını
Düşüncelerini erteleme yarınlara
Haykır yüreğinde biriken ne varsa
Ve yaşa, yaşanacak ne kaldıysa…

Taşıdığın yetmedi mi yılları sırtında
Bak kamburun da çıkacak yakında
Belin bükülecek, takatin kalmayacak
Bir avuç toprak olacaksın sonunda
Sarılıp gideceksin kefene, sevdan koynunda
Gizlediğin aşkın ecel olacak, öleceksin uğrunda…

Belki ömrünün son deminde yaşayacaksın,
Hayatın boyunca ıskaladığın
Hiçe saydığın aşkı, sevdayı
Ve belki yine yenik düşüp kibrine
Kafa yormayacak, hiç tınmayacaksın
Ama inan bana gül kokulu, ay yüzlü insan
Sen de herkes gibi yıldızlara karışacaksın
İş işten geçmiş olacak ama
Beni belki o zaman anlayacaksın…

Hadi güzel insan haykır yüreğindekini bulutlara
Bambaşka bir güzergâhta yelken aç yarınlara
Hep kendi içinde kendinle yaşadın
Biraz da güvenmeyi öğren insanlara
İçinde parlayan güneşi, esir etme karanlıklara
Bak artık yapraklar da sararıyor
Gizlice göz kırpıyor ömrümüz sonbahara…