hiç bir şey yolunda gitmiyor
beni ekeceğim ekin yerine
sular durulmuyor
yollar yıkık dökük
gülen yüze rastlamıyorum yollarda
dudak büküp geçiyorlar
poz verir gibi fotoğrafta geleceğe


bir adım olsun istiyorum
yanında yürüyeceğim
her cümlesini olurlayacağım
altına imza atacağım tavır
gözleri ilerde
duruşu Atatürk!


bir heykel yıkılıyor adımları büyütülmüş
kopya resimlerle birlikte
altında kalıyor bir kısım halk
bu yıkıntının
üç gün dikilmesine göz yumanlar
yıkıyor sözde
içimize örülen ağı


alkışlayacağım kimse yok ne garip
dua ediyorum
bir bir dirilişine insanların
k’ayıp demokrasi
kılıcı başımızda
yalnızlaşıyor


sanki boyunduruk takılacak boynumuza
aktörler sahnede
süflörün dediğini yapıyor
kimi yalnız dudak oynatıyor
şarkıyı söyleyen başka
başka eller çalıyor tefi


hiç bir şey doğal değil
kim itiyor yollara bizi
bilinsin istiyorum
bu düzen bize uygun değil
ülkem parçalanıyor
insanlar durgun!




20. 08. 2014 / glenay