Kavuşunca yer ve gök silindi ufkun izi
Kelimeler tükendi artık yarına dâir
Yedi başlı ejderha içti koca denizi
Sindirdi kavramları ama, fakat, vesâir


Öptü vedâ öncesi karanlıkları akşam
Kutlarken zaferini yenilgi ve yanılgı
Boyandı gölgelerin matlığına ihtişam
Heybetli duruşuyla farkını koydu yılgı


’Akrebin kıskacında’ çatık kaşlı bir sevi
Mütebessim yanını gösterdi bir ödünlük
Kalem marifetiyle hayat denilen devi
Sakladı âgûşuna yırtık sayfalı günlük


Islak kanatlarıyla göklerde süzülürken
Aynalara aksetti bir turnanın serâbı
Değildi kolay kolay ayrılıklardan ürken
Yordamını kaybetti değişince mihrâbı


Kendini ikmâl için rengini örttü fezâ
Rûhu barındırmaya yetisiz kaldı gündüz
Yaktı tüm iklimleri bir tutam nâr-ı beyzâ
Sığar mıydı izâha karakıştan sonra güz


Ey hicrânı sevdiren ezelden kutlu ahenk
Hangi şafak açtırır kül benizli gülleri
Aslını bulmak için dikene muhtaçsa renk
Varsın kanasın aşka dua dua elleri


...