Tüm kuytular dipsiz nidalarla parsellenmiş;
Kadınlar, adamlar her yaştan.
İzbe yalnızlıkların nirengi noktası
Yakın ama çok da uzak.
Karanlık gecenin kuytusu bitimsiz
Titrek ışıkların ürkek serpintisi.

Ellerinde ucuz şarap
Boşluğundalar boş vermişliğin
Gece çoktandır gündüzleri olmuş
Gündüzler asla yaşanmamış.
Varlar ama yok gibi,
Şişeler değil tek sığındıkları
Duyduklarını sandıkları o içli ninni
Uzaklardan çağıran saklı gizli.

Terk edilmişliğinin kaderi
Sığındıkları dünyanın bitimi.
Tadı mayhoş oldukça ekşi
Kursaklarında kaldı yine
Umdukları o yalan neşe.
Koca bir yenilgi tam da
Bitimin durduğu yerde.
Suçları yoktu, hiç olmadı ki
Terk edilmişliğin yankısı
Kapılarını çalmıştı bir kere.
Sadece umuttu ektikleri
Dilemişlerdi yürekten
Kırmak yarınsız döngüyü.

Dibini buldu yarınlar
Yitip gittiler çoktan
O ürkek yenilgileri
Büyüdü son kez,
Büyüdüler bir kez daha
Küçülürken kafir dünya.
Koca bir hiçmiş belli
Neye tutundularsa çoktan terk etti
Olmazın oluru
Yadsıyamadılar inkar etseler de
Hiç var olmamışcasına.