Bir mevsimlik hayatta yaşadım sanıyorsan
Gözlerin uzaklara taştığında anlarsın
Ebedi vuslatlara inanıp kanıyorsan
Yitik hayallerine şaştığında anlarsın.

Yağmur olup yağarken yıldızlar o gözünden
İsyan eder gamzeler solan o gül yüzünden
Pare pare savrulurken vedalar el sözünden
Bir damlacık sevgiye koştuğunda anlarsın.

Bin kez bozsan tövbeni yine unutacaksın
Sakın kızma kimseye kendin kanatacaksın
Sanma bir kaç seneyi içinden atacaksın
İçinde ki o çocuk coştuğunda anlarsın.

O bembeyaz güvercin uçarken ellerinden
Yanık bir ezgi sızar lal olan dillerinden
Özlediğin maziyi ararken yıllarından
Vazgeçtiğin ne varsa eştiğinde anlarsın.

Özlem fırtınaları öfkesine katar ya
Hayat ıstırabıyla zıpkın gibi batar ya
Güneş sürmek isterken gün geceye satar ya
Gül dikeni yaranı deştiğinde anlarsın.

Mutluluk dar ağacı namlu ucunda öçler
Vuslatlar hayal olmuş cehennem narı göçler
Son umudu öperken bir de bakmışsın hiçler
İsyan sancılarını aştığında anlarsın.

Sırça kandil içinde yanıyorsa çerağın
Her gece bir şiirde kanıyorsa yüreğin
İçini dağlıyor sa alev alev merağın
Hasret ateşlerinde piştiğinde anlarsın.

Bunlar son sözüm sana bil ki bu son elveda
Elinde bir tek kalan kırık, paslı bir veda
Bir huzur arar iken ufak bir ses bir eda
Çekilen her tetikte düştüğünde anlarsın.

Yuksel Beyocaktan



Mükemmeldi usta kutluyorum kalemi yüreği
Haz aldım okurken, yürek sesin susmasın
___________________________________Saygılar