Kadim bir yalnızlığın dipsiz çığlığı
Değil mi an ve an tezahürü
Tüm bilinmezliğin gizeminde
Sancısı değil mi sonsuzluğun
İç burkan yankısı.
Depresif tüm yıkımların
Belirsiz gidişatı
Elde kalan üç beş kıdemli tarifsiz duygu…

Biraz ben gibi
Var olmanın dayanılmaz yükü
Biraz sen gibi
Tüm o gizemin kifayetsiz yenilgisi
Biraz hayat gibi
Fark etmeden serpilen
Göklerden üzerimize dökülen
Yıldız tozu…

Adım gibi sanım gibi
Tüm dirayetsizliğimin
Yüzüme vuran aksi
Aşikar gün gibi
Kayıp gitti her şey avuçlarımdan.
Ne vardı sona erecek
Belki başlamamıştı
Yanlış bildiğim o gerçek.

Gerçek ne mi;
Tüm müphem haykırışlarımın
Bitiminde yürek burkan
O sebepsiz yenilgi
Ne varsa elden gelmeyen
Çoktan yitip gitti
Belli ki benmişim yanlış bir seçim
Doğru şıkların yalan dolu maskesi.

Geç hem de çok geç
Külliyen yalan sevgi denen
Ve kabul görmeyen o düşüngeç.
Nedir yalan nedir gerçek
Haricimde sürüp giden
İşaretli o seçenek.

Biraz ben gibi uzaklarda
Biraz sen gibi yalan dünyalarda
Biraz da hayat gibi
Ne varsa derinlerde gizli saklı.
Var olmamış bir dünyanın
Çoktan kilitlediğim kapısı.