Sen de mi gidecektin ?
gönlümün sokaklarını alt üst ederek
kaldırımlarda ayak izlerin soğumadan
yeni bir yangını körükleyip
ardına bile bakmadan gidecektin öyle mi?


Bir volkana dönüşmez miydi kalan?
lavları yakmaz mı sanmıştın anıları
içinde biz kokan kahkahaları çekip
gözde yağmura dönüştürmez miydi?


Sen de mi gidecektin?
Güneşi sinende söndürerek
geceyi düşlerin en karanlığına gebe bırakarak
doğacak yıldızları ellerinle toplayıp
tek tek ateş böceği gibi içimde öldürerek.


Sen de mi gidecektin?
baharı ardında bırakarak
gözlerimin buğusunda yıkandığını görmeden
kışları doldurarak sineme
buz tutan ayaklarımı ısıtmadan


Kör bir satırdı zaten hayat
önüne koyulanın içini göremeden doğrardı durmadan
bu kadar ucuza mı satmıştın beni
daha iyisini haketmediğime inan dillerini de bırakarak.


Harcadığın her sözü öpüp yastığıma tıkıştırdım
belki diyorum yaz yağmuru gibi dökülürken yaşlar
ıslanan her harf yıkanır
kirlerinden arınır benim gibi..


Sen de mi vuracaktın şakağımdan
ölümümü seyretmeden dönüp gidecektin öyle mi?


Ölür müyüm sandın öyle kolay
düşer miyim sararmış bir yaprak gibi daldan
akan kanımdan yeniden doğarım her bahar da
bekle...



Ayvazım DENİZ