0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1322
Okunma

mor ötesi bir ışık hüzmesi kamaştırdığında gözlerimi
delinen göz bebeklerim değil yüreğimdi
dayandım, ölmedim
her gün bir yudum menekşe dolardı içime
büyüsü paydos sonrası yollarda üstüme çöken
bir damla göz yaşına banıp yutmadan yanımda sakladığım
damla damla kurudum, yine ölmedim
iğne iğne dizilen sayısız günlerin tam önüne dikildiğimde
deliklerden geçerek yüreğimi bulan sızı
en gizli mutluluğumdu
yaşamadım onu, fakat ölmedim
hatta menekşe yaprağı göğsüme düştüğünde
titredim, sarsıldım, sendeledim
ama yine ölmedim
olur diyordum ama, olmazdı işte
olmaz değil mi, dedim binlerce kez kendi kendime
hayır olmaz... olmaz... bu olmaz
ve işte olmaz denen oldu... vuruldum
bu bana fazla, dayanamam
menekşe yaprağı kırıldı
döküldü hoyrat avuçlarda
bu benim sonum, yaşayamam
5.0
100% (3)