1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1608
Okunma
Ölümlerde pişiyorum, kaynıyor ciğerlerim
İlle de çocukların ölümü dağlıyor,
Anaların son nefesini verişlerinde kavruluyorum
Donmuş soluk harektsizlikler, kıpırdamayan kollar
Tutuşmayan eller yakıyor... yakıyor...
Kapalı gözlerin açılmayışı, açıkların hep öteye bakışıÖlümlerde pişiyorum ölüm mektebini yutan alevlerde kızarıyorum
Dudakların öyle kalışı, son sözü söyleyemeden açık kalmış bir ağız
Yıkık parçalı betonlar altında sevgiyle atarken duran bir kalp,
Kalbimi korlanmış közlerde cızırdatır...
Ölümlerde pişiyorum, çaresizik tütüyor dumanım acı acı
Her ölümde kızgın demirler delip geçiyor bağrımı
Sayılardan nefret ediyorum, bir ölümle bin ölümün ne farkı var
Kim doldurur gidenin yerini, her insan bambaşka bir dünya ise
Öldükçe yanıyorum, yandıkça yine ölüyorum...
Bir başka mektep olmalı diyorum, ölümler olmasın,
Mesela tebeşiri sevgiden olsun, öğretmeni yürek olsun
Akıl sevgi tebeşirinden süzülen yazı olsun
Okunaklı olsun, sevmenin güzelliğince eğik ve biraz da düzgün
Ölümü yazacak yer kalmasın yazı tahtasında
Ölüme yer olmasın..
5.0
100% (5)
Cevap Yaz