Sırrına ulaştım! Ruhunda çalınan binlerce kadının ayak sesleri
Ve kapımı çalan yitik şehrin kadınıydı onlar
Bileklerinde esir sevdaların izleri




Bir kadının çalınan düşleri karşıladı beni
Ellerinde kendi yalnızlığı
Dilinde tövbeli susuşları




Güneşi çalınan karanlık gün öpüşü gibiydi susmaları
Veda’nın anlında yeni merhabalar
Teninde çarmığa gerilen aşk yarası gibiydi




Bir kadının çalınan düşleri karşıladı beni
Suskunluğu kendi galaksisinde
Davudi sesli ayrılık gibiydi ölüm




Kaldırım taşlarına düşen namusunu sakladı gece
Horlanan bir anaydı sen gibi beklide
Bir tutam kir/piğe kapandı ömrü
Çalınan bir hayatın kaybolan çocukluğu gibiydi ömrü




İşte! O yüzden seni yazmaya karar verdim düş hırsızı
Ceplerinde çaldığın sözcüklerde binlerce kadının ahı
Sırrına ulaştım dedi dost martılar
Yıldızlarda düşlerine şiirler yazdılar




Sen! Tövbekâr bir kadının yalnızlık halkasına asılacaksın
Çalınan mavi gölgesinde ölüm
Yıldızlar gömecek seni sonsuzluğuna




Veda’nın her teli kanadı yalnızlık kuşları gibidir
Ve düşlerinde ağlayan kadınlar
Sahi! O sen miydin kirpiği gece kadın




Bir kadının çalınan düşleri karşıladı beni
Efruz öpüşlü gece gibi
Ve sırrına ulaştım ! Çalınan hayatların şiirsel yalnızlığıydı güne düşen




mahmudiye düzkaya