Ardında bıraktığın beni duy
Bak! Özlemin sağır ediyor beni
Saçlarımı okşuyor rüzgârdaki izlerin
Ben seni özlerim annem
Ne olur gitme



Bak! Evimiz sen gittiğinden beri sessiz
Şen kahkahalar sus pus
Issızlaştı pembe panjurlu evimiz
Ben seni özlerim annem
Ne olur gitme



Bak! Çatladı nar kabuklu özlemin
Tane tane saçıldı ben! Gibi
Hani! Ben senin hiç büyümeyen kızındım
Ben seni özlerim annem
Ne olur gitme



Bana en son diktiğin kar rengi elbisemi giydim
Kıyamazdım bilirsin sen onu
Bak! Senin için giydim son defa annem
Yüreğini bıraktığın yerdeyim
Ayağımda hasretliğin kızıl renkli pabucu
Ben seni özlerim annem
Ne olur gitme


Sen gittiğinden beri küskünüm raylara
Demirleri sökmek geliyor içimden
Durdurmak istiyorum seni çalan zamanı
Ben seni özlerim annem
Ne olur gitme



Nerede duyarsam tiren sesini
Yüreğim kanar yeniden
Koşar çocukluğum ayağımda…
Kızıl hasretliğin pabucu
Ben seni özlerim annem
Ne olur gitme



Mahmudiye Düzkaya