bu günde bitti diğer günler gibi
anlamsız,manasız
yalnız kalmam diyordun
bak.! yine yalnızsın
bir başına bir kader
zamanın fütursuz tüketicisi

evlerin ışıkları
seni bir bir karanlığa itiyor
sevmesende,istemesende
gözlerinde umut ışıklarını söndüren
gölgeler
ve karşıma geçmiş oturuyor
o na ayrılmamış sandalyemde
o kadar karanlık o kadar gece ki
içimin ürpermesini anlamasın
hazırım derken
korkulardan perde yaparım
sevinmesin bitikliğime
karanlık bakışları ,tokatlar gibi
acısı dinmek bilmiyor

karşıki evler tanıdığım o kadar insan
o kadar ölmüşler
ben o kadar ölmüş tanırım
ölmüşlerin çobanı gibi
bu yüzden mi yalnızım
ya bu fersah fersah yollar
bir ben mi kaldım
eski tayfadan
her bir yolun kıvrımında
bir yaşam tadı
hissediyorum dilimde
biraz ekşi buruk bir tat
ama şekeri iyi
kokusu mis gibi
eskilerden kalma şarab tadı

kapatıyorum gözlerimi
belki son kere yada bir kez daha
karanlığı yıksın istiyorum
bir tutam aydınlık vursun
geçmişimin hüzmesi