iki okyanus ötesi
bakışıyorduk oysa
yan yana büyüttüğümüz
ayrılıklarımız oluyordu
saklanıyorduk iki ten arasında

eskiye dokundukça orada biz
yaşıyormuş gibi
parlatırken tozlu bir geleceği
sığamıyorduk yeni yüzümüze
düşerken kuyusu temizleniyordu girdapların
kaybediyorduk bir birimizi binlerce sene

fakat ne zaman
nazlı bir kır çiçeği görsek
ikimiz birden
koştuğumuz ovaları utandıran
boşluğun içinde sevgiden bitap
geceler yaşardık uzun
öpüşürken dudaklarımız ıslak

sırtını soğuk tutan üzgünlüğün
umudu kaçarken sonsuzluğa
denk gelecek duaya muhtaç
elleri sarılacak gibi
öyle büyük kucaklıyorduk ki sevgiyi
ıslanıyorduk
aşktan bahsedecek bir yağmurun
aşktan
ve karıncaların şarkısından

büyük sözler belirdi maviliklerde
harcamadım
sakladım iki okyanus arasında
dalgalar ayırırken bizi
biliyordum
denize ait olmayan her şey
varıyordu kıyıların yalvarışına.