koskoca dünyanın gam günahını
arındım sırtımdan çöle devşirdim
yokluğun damakta zehr-i ahını,
dilime adını yasak devşirdim

nem var yoksa sattım savdım faniye
dönüpte bakmadım gram geriye
uğrunda sersefil döndüm deliye
akl-ı kalemimi suya devşirdim

unuttum unut dediğin günü
başım eğdim yaşadım dünü bugünü
sofralardan ittiğim o üç öğünü
beş öğün ahıma şifa devşirdim

etime isyanım yetmedi dile
nergisini kandın değiştin güle
ne kelam ne sitem ne üç kelime
lallerimi gariban susa devşirdim



saçlarım yoldumda döndüremedim
gözyaşım çürüttüm bildiremedim
içimde yananı söndüremedim
dumanını tel tel yele devşirdim.



öptüğüm yanakta cüzzam büyüttün
aşkımı kanattın sözle avuttun
bu sevdayı kezzap ettin ette kuruttun
sebebimi kader ettim sele devşirdim



yara oldu kıyamam dediğin gözüm
geçmiyor kulağa kelime sözüm
buymuş deyip biç’ar kaderim/yazım
katmer katmer isyan,çile devşirdim



dönme geri artık yaşamaz adın
ruhum zayi şimdi kırık kanadım
ne derman bulduysam ondum onadım
tenimi simsiyah çula devşirdim



sevdiğin kokuya tövbeli beden
söylemedinki hiç nedendi neden
nasıl candım aldın ölmeden benden
yaşarken canımı cana devşirdim








Gülşah Gayret

Tekirdağ





,,,