bir bensin benden içerde
ve bir sen sevmeye kıyamadığım
ya dokunduğumda kaybolursan
ya ellerim yetim kalırsa ardından

bu korkuyla uykularımdan uyandığım sen
bir bardak seni seviyorum bulamazsam başucumda
bir nefes sen çekemezsem diye gam yağdığım bulut

sen
bir sinemanın en köşe koltuğunda
onca gürültünün içindeki sessizliğe aç kalışım
aşk kokmasın mı tenimiz bir karanlık zulasında
ve bir el sığınmasın mı bir ele
bir kentin en suç noktasında

benden içeridesin ben senden uzakta
sen bendesin ben senin kalbinin en sustuğu yerde
şimdi bana mı sitem edeyim bana gelemeyen sana mı
bu aşk mısra mısra dövülmeli bu şiir


kime sormalı bu sessiz buluşmayı
karanlığa mı,tanımadığımız aktörlere mi
dilimize mi
dudağımızda büyütüp sustuklarımızı mı kussak
aşkı bağrımızdan çıkarıp birbirimizden mi solusak
o ateş neyi duman etti de yandım sana bu kadar

açlık oyunu ettik birbirimize biz
açtık
bir pınar kanmalıydık birbirimize
hırçındı terleyen avuçlar
senin ellerin yanıyordu benim gölgemde
benim varlığım bir koltuk ötede esir

oysa inatla
gözler mahpus ve ürkekti bir alt yazıda

bizdik işte öylece

durmuştu her şey
kötürümdü kapının ardında hayat artık
ışık doğsa içeri uyanacaktık düşümüzden
saklayacaktık sevilerimizi ceplerimize

ve ben sana sırıl sıklam susamıştım
o filme inat

aşktın sen
bir el benim ellerimde büyüyordu usul usul
sen saçlarımda yıldız oluyordun
ben sana büyüyordum sezdirmeden

ardımızda cehemnnemler büyürken.
kandırıyorduk cennetimizde bir tutam kendimizi
bir yol bileti bir otobüs bir tek kişilik koltuk
ayırıyordu açlık oyunu bittiğinde ellerimizi






Gülşah Gayret


Tekirdağ




,,,