Şimdi Ben,
her hangi bir gecekondunun fersiz lambası...
sen
kelebek olsan,mutluluğun adı...
:(

kanatlarımı sor şimdi bana,üzerine yazılan acılarımın bir tarifi yok ki,
hangi mutluluğun adı olsun acımın fersiz yanı
hangi odaya dolup taşsın sahipsiz hüznüm,sığınırdım yağmur sonrası topragın üzerime düşen kokusu ile
sol yanının köşesine
sen her üşüdüğünde
düşerdin ya yüreğime,
şimdi
kanatlarımı kırdığın bu gönlüme vedaların sığınıyor
kanatlarımın üzerine yazdığın acımı hiç bir yağmur yıkamıyor
bıraksaydın
da
büyük olsaydı elvedalara yazılan gidişin


remzi kardeşim,
henüz kapatmadım gözlerimi severdim kelebekleri ta ki
kanatlarına acılar yazılmadan önce beni
belki de
ömürleri kısa olduğundan bu isimle anılır oldular demek ki
bazı öfkeler vardır,nereye yazılsa orayı felç eder
bazı sevdalar vardır neye benzetirsen benzet,rengi hep aynıdır
herşeyi değiştirsen de
değiştiremediğin gözyaşlarının rengi gibi hep sende tertemiz ve baki kalırlar
ve
gidenler,seni bir kapı önüne yığanlar hayatlarının tadını çıkarırken
dizlerinin üstüne yazdığın yokluğun acısını asla bilmeyecekler
avuçlarını sıkmaktan
yüreğini ağrılara salarken kendini ne kadar küçültüğünü belkide hiç görmeyecekler
lakin!
içindeki öfkenin
yüreğindeki silinmez sevdanın adı olduğu aşikar değil midir
bu ölümün bir de dirilişi var unutma
buğün
(kadir )gecesi
dünden karşılamaya başlamıştım bu vakti ben
aç şimdi ellerini

gelme dediğini
sevme bir daha dediğini
ve öldürdüğünü
dilin döndüğünce gücü yetene teslim etme vakti!


biliyor musun,
yüreğimizi bir bilen var!


sabahına hayr yağsın kardeşim
emeğine saglık....