Rüzgârın uğultusuna gem vurup
Sonsuza dek bir duvar örmek
Seni ışıltılı bir gezegende beklemek
Sığınaklardan çıkıp hayata yürüyen insanların
İlk kez birbirlerine gülümsemesidir
Seni düşünmek…

Hangi gümbürtü böler uykularını!
Hangi düşten aralarlar göz kapaklarını!
Ben yanı başındayım gül bakışlım
Dağıtma asılsız ihbarlar için uykularını…

Bu sabah yeni bir şiir olmak istedim
Sevda bakışlım sana
Bilirsin ki,
Bütün gezegenleri birbirine bağlayan sınırım ben
Bu yüzden çatlaktır tohumlarım
Ve bu yüzden güneşe kafa tutarım…

Şimdi sür ıslanmış nefesini tohumlarıma
Daya dudağını asırlık sarnıçlarıma
Serçeleri havalandır el çırpmalarınla
Bir dere olsun ayaklarımızın altında
Sırtımızı dayayalım bir söğüdün gövdesine
Sular çarpalım çocuklar gibi birbirimize…

Uzat sonra ellerini
Dolaşayım itinayla ahir çizgilerini
Yeter aşkı beklediğin
Yeter gökyüzüne iyilik serptiğin
Yeter gülüm, yeter
İltica düşlerde beni sevdiğin…

Hangi yurtsa bakışların
Hangi kayıp medeniyet ise gökyüzün
Ben oradayım
Öyle derin
Öyle ışıltılı ve öyle huzur dolusun ki!
Senin varlığınla ışıldar yıldızlarım
Senin gülüşünle çiçeklenir dallarım
Ve senin sıcaklığınladır mışıl mışıl uykularım
Sen varsan sevda bakışlım
Ben de varım
Sen var isen sevdalım
Seni sevmekten usanmayacağım...

Selahattin YETGİN