Şiddetli bir rüzgâr estirdim başına,
Uçurum kenarında, Elinde bombalı bir kanarya,
Kanadından dökülen fırtına, Asilliğiyle başımda,

Tırmandığın yollarına,
Şimdi sürünerek vardın,
Ellerimi sana uzattım sandın,
Ama ben nasır bağlayan sevdanın üstüne,
Ancak kezzap atarım,

Yok edecek kadar susarım karşında,
Öylede susarım ki sana,
Derya olsan ıslatamazsın,
Avuçlarım kapalı sana,

Onlarca duaya katmadım seni,
Ne çok haykırdın da, duymadım seni,
Yankı yankı oldun kulaklarımda ama,
Sen benim için beynimde sadece çınlama sesi,


Gün geçtikçe deliye vurdum,
Koskoca dalgalarımı,
Ne sahillerin kumları,
Ne kasvetimin aşığıydı,
Sukutlarım,

yolculadım yılları,
Öldürdüm başımda sevdaya sarılı yılanları,

Sade felaketleri yama yapar,
Bozar tekrar kopartırım fırtınayı,

İçin için içimde beslemem ben,
Uykusuz kumda sarılı kabukları,
Ezer geçerimde,
Batmaz en okkalı diken dolu tırnakları,

Üflerim sonu olmayan mumları,
Ne dilekler dilendi,
Pembe pastaların üstünde de,
Hepsinin sonu acı ve katı,

Terk edilmiş rüyalarda dolaşırım,
Üstüm başım kan revan,
Gölgelerde izlerimi bırakıp gidendim,
Peşinde gizli bir ajan,

Sen Saydam bakışlara buhar olup uçan adam,
Ben o buharla yağmura kafa tutan insan…