Her kurşun, sineyi delip geçer mi sanırsın?
Ruhumda paslanan ne kurşunlar bilirim ben
Kim görür içimde sürekli kanayan gülleri?
Yüzümdeki tebessümü bahar mı sanırsın?

Bazen bir bakış, paramparça eder yürekleri
Kurşundan da çok yakar, delip geçer öteye.
Öteler, ne kadar ötedir, hiç bilinir mi sanırsın,
Açık kapılardan öyle kolay girilir mi sanırsın?

Bizi yutmak isteyen bir okyanustur zaman
Dalgalarla boğuşmakla geçer bütün ömrümüz
Gözlerdeki derin dalgalara tutulduğumuz an
Kurtulmak için kulaçlar yeter mi sanırsın?

Önce gözlerde başlar en zamansız hikâyeler
Sözler, kurumuş güller gibi kaybolup gider
Bir bakışa yazılmıştır yaşamın tüm anlamı
Yalnız güneşi görenler yaşar mı sanırsın?

Ruhuma demir attığında en karanlık gece
Anbean bizden uzaklaşır ürkek sabahlar
Bakışlarda bir bir intihara sürüklenir yıldızlar
Gözler karşısında yaşamak kolay mı sanırsın?

Uzak iklimleri yalnız gözler yakın eder
Sıra dağlar devrilir hasretin kor ateşini görünce
Serseri bir toz bulutu gibi şimşeklere asılır küller
Sağanak yağmurlarda herkes ıslanır mı sanırsın?

Yüreklere gemiler kaldıran bir limandır gözlerin
İsteyene ateş, isteyene gül dolu mevsimler. taşır
Kalbiniz en çok neyi hak eder: gül mü ateş mi?
Dost dediklerimiz bizim için yanar mı sanırsın?