siz bombalar yağdırdınız yeryüzüne
biz yıldızları saydık
siz çocuklarımızı kurşunladınız
biz çiçekler ektik boş kovanlara
üzerimizden kalkan tozda ezildiniz...

ilkyaz kanatları çelikten kuşlarla gelmese
toprağın altındaki koku tohum zamanına bırakılsa
dışarıya bakmaya korkmasa çocuklar
kaçacaksa yalnız yağmurdan kaçsa yeni yetme aşıklar
ve ve ve
ve de aslında
işte burada
en genel anlamda da faşizm
en büyük öğreticidir
insana direnmeyi öğretir...

gazetelerden kitaplara
haber bültenlerinden ajanslara
hergün milyonlarca oyun
taş çıkartır kral soytarılarına
ve emir buyurur her an
silikonlu majesteleri
kendini üzme
anneni üz
bütün anneleri...
yerini dibine batsın
tabi ki batsın
yıkılacak medeniyetiniz
ve ve ve
ve de aslında
işte bu noktada
en özel anlamda da faşizm
en büyük öğreticidir
insana yeniden kurmayı öğretir...

biz çeliğe bile su verdik
tuttunuz siz soğuk çeliğe sarıldınız...
ağaç hışırtılarıyla uyuduk
uyandık dans ettik polen tozlarıyla
sizinse atom bombaları bile yetmedi gözlerinizi açmaya
kulaklarınız napalm seslerini duymaktan mı aciz
diktiğiniz camdan kuleler gölgesiz
gülüşsüz köşeleri ağız kesen
kuşlar konmuyor pencerelerine
sabah seslerine uzaksınız
akşam telaşına ekmeğin
siz siz bile değilsiniz
bir savaştan çıkıp diğerine
pet şişelerle bir düşlemeye alışmışsınız
kendi kendinizi bile...
ve ve ve
ve de aslında
işte bu esnada
tüm tarihsel anlamda da faşizm
en büyük öğreticidir
insana özgürlüğü öğretir...


kağan işçen...