Bilinmeze atılırken adımlarımı
Kaç ölümden tekrar doğdu ruhum
Sayısını ben unuttum ölüşlerimin
Nedenini bilmeden tekrar tekrar var oluşumun
Korumak için dünyaya barışı getirecek olanı

Ne kolaymış yaşamak bilmeden kimliğini
Farkında olmadan adım adım çıkmak merdiveni
Her basamakta bir öncekinden büyük açılar
Ne zormuş karanlıkta yolunu bulmak
Ve son basamakta kör edici aydınlığa kavuşmak

Hani derler ya kişi kendi kaderini çizer diye
Benim kaderim neden onların elinde
Sırtıma yükledikleri yükün altında ezilirken
Kelimeler dilimin ucunda intihar ediyor
Anlatacak o kadar çok şey varken susmak sadece susmak

Her susuşta biraz daha yalnızlığa mahkûm olmak
Gözyaşlarım dahi kendim için akmıyor artık
Uslanmaz bir ruhun bekçiliğinde
Sabrın sınırlarını aşmakta dilinden dökülen yalanlar
Şüphesi olmadığı halde şüphe yorganına tutunması
Oysa elinde uçurtması huzura uçurmaya hazır

Bazen haykırmak geliyor içimden
Ey insanoğlu neden bu tutumlarınız
Kim için bu savaşlar bu para, mal, mülk hırsı
O gün geldiğinde hanginiz bir kırıntı alabileceksiniz
Birçoğunuzun bir mezarı dahi olmayacak
Arkanızdan yas tutacak nesliniz dahi sizinle yok olacak

Bir bir alametler gerçekleşirken
Azalır oldu semaya af için açılan eller
İblisin inine koşar adımda insanlık
Bile bile kazananın o olmayacağını
Sürükleniyorlar onları bekleyen felakete

Bir avuç seçilmiş bilmeden kendini
Takılacak uslanmazın peşine aklı kemal olduğunda
Belki de inançsızlığından utanarak
Hıçkırıklara boğulacak dokunduğunda kutsal kitaba

Ve
Ayağa kalktığında soyunmuş olacak
Onu engelleyen tüm duygularından
Ruhunu yıkayan gözyaşlarının ardından
Semaya açacak ellerini
Belki de son kez af isteyecek
Bencillik denizinde boğulan insanlık için ….