0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1490
Okunma
savaşın, çağın ve üzüntünün insanları
dirseğim üzerinden şöyle bir doğruldum
ıssız kentlerden önce görüş alanından kovuldum
tavırlarınızı üzerime alınmadım hiç
galiz küfürler savruldu yüzüme
önce güldüm
ardından göğsümün sol kafesinden vuruldum
can havliyle mezarlık kapısına koştum
allak-bullak
darma-duman olmuştum
Filistinli çocuk yerine ölmeye geldim tanrım!
sesimi yalnızca sana duyurduğum için
mahvolmadım, kahrolmadım içimden duruldum
yırtıcı bir kuş gibi çığlık basmaya yeltendim
fark ettim ki ciğerime kadar
hayat sahnesinin tozunu yuttum
"bu kadar çok yalnızlık bende kafa yapıyor"
suç duyurusunda bulundum
Filistinli çocuklardan utandım
yüzümden soyundum
sen yaşayacaksan eğer Filistinli çocuk
ben ölmek için duaya durdum..
5.0
100% (4)
